Snijbiet met knalroze en gele stengels: veel vrolijker krijg je het niet bij de groenteafdeling. Ik maakte er vandaag een stoofpotje mee dat een grauwe dag wat opvrolijkt. Vorige week in Londen was ik in Motcomb Street langs een deli van Ottolenghi gelopen en vandaag liep ik met een ingrediëntenlijstje uit zijn boek Plenty naar de Persepolis in de Twijnstraat. Ik vond er alles behalve het hoofdingrediënt. De biosuper aan de overkant bood gelukkig uitkomst.
Ik begon met het mengen van tamarindepasta met water. Dat leverde een weinig fotogeniek bruin goedje op. Vervolgens sneed en blancheerde ik de snijbiet.