Ik ben nogal een foodie en kijk in het buitenland dan ook altijd uit naar wat de restaurantjes en winkeltjes te bieden hebben. Ik had me voorgenomen om in ieder geval niet bij de bekende fastfood-ketens te eten: niet lekker, niet goed en bovendien ook thuis te krijgen. Op een snelle cheeseburger onderweg naar San Francisco bij een korte overstap op het vlieveld van Minneapolis na is me dat ook zonder moeite gelukt.

In New York ontbeet ik met een bagel van Murray’s Bagels op 8th Avenue. Ik kocht een grote pretzel bij een straatverkoper en at in Bryant park een punt New York Cheese cake die ik kocht bij Junior’s . Alleen een hotdog ontbrak op mijn things to eat in New York lijstje;-)

Financiën
Het eten is behoorlijk betaalbaar, maar dan moet je wel rekening houden met wat zaken in de VS die nu eenmaal wat anders gaan dan thuis. Prijzen worden altijd exclusief belasting vermeld, hoofdgerechten zijn niet altijd volledige maaltijden en er moet dus echt fooi worden gegeven, anders sterven de obers zelf van de honger… Een voorbeeld:

Na de eerste volle dag in New York besloot ik uit eten te gaan in een van de restaurants in het Time Warner gebouw, vlak achter mijn hotel. Ik zag op het menu van Porter House een bistro style steak staan voor 27 dollar. Niet heel goedkoop, maar goed te doen met de wisselkoers. Of ik er ook frietjes bij wilde (ja, lekker: 9 dollar) en of ik er een glaasje wijn bij wenste (natuurlijk: 12 dollar kostte het goedkoopste glas). Al met al moest ik bijna 60 dollar afrekenen. Dat was niet bepaald wat ik in gedachten had qua dinerbudget.

En zo kwam ik een dag later voor de lunch uit bij de biologische supermarkt naast mijn Metrohalte. Bij Morton Williams hebben ze een uitgebreid koud en warm buffet. Afhaal, dus geen gedoe met fooi en erg lekker. ’s Avonds at ik bij Quantum Leap in Greenwich Village. Eenvoudig, maar lekker, vegetarisch en niet te duur.

Verder lunchte ik een keer bij Saks Fifth Avenue, aan de bar, kletsend met de ober (“Where are you from?” “Holland.” “I knew it, you’re from Scandinavia!”) en at ik mijn enige teleurstellende maaltijd bij het Europa Cafe aan 57th Street: een pizza die weinig weg had van een Italiaanse of New York style pizza.

San Francisco

In San Francisco hoef je je niet echt zorgen te maken over het eten: het stikt van de restaurantjes en de kwaliteit is prima. In het centrum zit een enorme mall met uiteraard ook een food court met wederom een biologische supermarkt. Hier at ik een keer Koreaans (niet helemaal wat ik me ervan voorstelde, maar prima) en haalde ik een paar keer sushi als de lunch ’s middags stevig genoeg was geweest.

Ik lunchte lekker bij de beroemde Boudin Bakery aan Fisherman’s wharf: heerlijk brood en een leuke tent, waar vanalles gebeurt op bakgebied. Zo kwamen de versgebakken broodjes in manden via een transportkabel dwars door het restaurant bij de keuken.

Mij was verder aangeraden om eens te ontbijten of lunchen bij Dottie’s True Blue Cafe, een ouderwetse diner. Dat deed ik dus ook en bestelde op een regenachtige middag een burger. Uit de toppings koos ik Chili and Cheese. Ik had niet verwacht dat dat inhield dat mijn burger zou worden overgoten met chili con carne, maar dat was dus wat ik kreeg. Toegegeven: het was heerlijk en twee anderen bestelden spontaan wat ik had.

En tot slot: het Ferry building aan de Embarcadero. Hier lunchte ik bij een mexicaan die in de Lonely Planet werd aangeraden: Mijita. Heerlijk, zo’n menu volledig in het Spaans:-). Eten was ook lekker, maar je moet er wel tegenkunnen dat de duiven in en uit vliegen.

Je zult het haast niet geloven, maar ik ben niet aangekomen op vakantie. Al dat lopen is dus toch ergens goed voor;-)