Zeg je Japan, dan denk je aan sushi. Op de eerste ochtend in Tokio startten we dan ook met een sushi-ontbijt. Klassiek, in zo’n tentje met een ronddraaiende band waar je de bordjes van pakte die je lekker leken. Daar leerde ik dat mijn sushi-smaak niet de goedkoopste is (hoe meer decoratie op het bordje, hoe hoger de prijs van wat erop ligt). En dat ook in de sushiwereld de ontwikkelingen niet stilstaan: na afloop van het ontbijt scande de serveerster mijn stapeltje bordjes en rolde de rekening direct uit het apparaat.
Maar ik at nog zo veel meer tijdens mijn reis. Een paar hoogtepunten wil ik jullie niet onthouden.
