Recept: zuurdesem voor heel langzaam pizzadeeg

Dit recept voor zuurdesem hoort bij het recept voor heel langzaam pizzadeeg. Het komt -net als het deegrecept- van VivalaFocaccia.com: een site die ik begin deze maand ontdekte en die ik nog steeds aan het doorpluizen ben. Recepten, voorzien van videouitleg: een fijne combinatie.

Zuurdesem is niet zo heel moeilijk om te maken, maar het kost wel wat tijd. Vergelijk gedroogde gist met een voorverpakte moot en zuurdesem met een zelfgevangen vis. Dat laatste geeft meer voldoening, maar kost ook wat meer tijd. We gaan dus zelf gist vangen!

Zuurdesem

Lees lekker verder →

Recept: heel langzaam pizzadeeg

Ik heb al verschillende soorten pizzadeeg uitgeprobeerd, maar dit is toch wel het meest bewerkelijke, lastig te vormen, maar o zo lekkere deeg dat ik ben tegengekomen in mijn zoektocht voor de pizzaproeverij.

Een pizza van heel langzaam pizzadeeg

Het vergt enige oefening, kan ik na mijn eerste poging (foto’s volgen nog) zeggen. Maar er is goede instructie: met een recept en een video. Vittorio van Vivalafocaccia.com legt het allemaal uit. In het Italiaans, dat wel. Vandaar hieronder mijn Nederlandstalige bewerking en verslag. Wil je trouwens op de hoogte blijven van nieuwe recepten: like dan de enige echte Liesjekookthet-Facebookpagina!

Een paar opmerkingen vooraf:

Dit deeg wordt lang gemengd. Dat lukt het beste in een standmixer. Nu heb ik wel een keukenmachine, maar die kan niet zo lang kneden. Ik heb dit deeg/beslag dus met een houten lepel gemaakt. En een Kitchen Aid weer een paar plaatsen hoger op mijn verlanglijstje gezet. (update: met een gewone mixer met deeghaken lukte het mengen een stuk beter dan met de houten lepel)

In het deeg wordt zuurdesem gebruikt. Dat kun je zelf maken, maar je kunt het ook kopen bij de natuurwinkel of online. Ik maakte het zelf, ook weer met instructies van VivalaFocaccia. Maak je het zelf? Dat kost een kleine week.

Dit deeg is nat. Mijn eerste poging was waarschijnlijk iets té nat, waardoor het deeg echt heel moeilijk tot een pizza te vormen was. Het vinden van de juiste consistentie is een kwestie van uitproberen.

Dit deeg rijst lang. Niet een paar uur, maar een paar dagen. Niet echt een last-minute oplossing dus. Maar: het is een kleine week houdbaar in de koelkast én invriezen kan ook!

Lees lekker verder →

Zuurdesem: leven in de bakkerij

Ik houd ervan een beetje te experimenteren in de keuken. Hoe smaakt mijn pizzadeeg bijvoorbeeld het beste? Met gedroogde gist, Italiaanse biergist of toch met verse gist? En hoe lang moet het rijzen? En welk meel levert het beste resultaat? Ik trek er af en toe een weekendje voor uit om verschillende versies te proberen. En al zoekende op het web kom ik vanalles tegen, waardoor ik ook allerlei zijwegen insla. Brood is een logische. Eerder maakte ik al no knead bread en sinds vorige week is het zuurdesem wat de klok slaat.

Op Facebook kondigde ik het experiment al aan. Met zuurdesem bak je brood eigenlijk zoals het van oudsher wordt gedaan. Niet met gedroogde gist uit een pakje, maar met slechts meel en water in de basis. Dat betekent niet dat je geen gist nodig hebt. Die moet je alleen nog even ‘vangen’ in het wild. Want gist blijkt niet alleen in zakjes (of verse blokjes) te zitten: het zweeft gewoon in de lucht! Met de bloem en het vocht maak je eigenlijk een valletje. En daarna moet je geduld hebben. Veel geduld.

Mijn eerste poging

Lees lekker verder →

No knead bread

Ik loop soms een beetje achter de massa aan, maar de afgelopen weken heb ook ik me eindelijk eens op het maken van een no knead bread gestort. Wat een lol! Ik maakte een focaccia en een ‘gewoon’ brood.

In onderstaande prezi (noem het voor de gelegenheid een prezipe;-)) heb ik mijn bronnen verzameld. Ook een experimentje.

Recept: Pain d’epi van Lorraine Pascale

Lorraine Pascale is een relatief nieuw gezicht in het Britse culi-op-tv-circus. Op maandag avond is ‘Baking Made Easy‘ te zien op BBC2.

Lorraine is bezig aan een tweede (derde? of vierde misschien?) carrière. Ze was vroeger namelijk model. En eigenlijk ziet ze er nog steeds uit alsof ze dat is. Reden om een beetje wantrouwig naar haar kookkunsten te kijken. Maar wat blijkt: het programma is echt leuk om naar te kijken. Er zit wat meer pit in dan bij Nigel Slater (van Nigel Slater’s Simple Cooking) en de passie voor koken lijkt oprecht (dat vond ik bij Sophie Dahl wat tegenvallen). Vorige week maakte Lorraine een brood dat er lekker en mooi uitzag. Gisteren miste ik the Great British Bake off  best een beetje en dus testte ik of haar pain d’epi inderdaad zo easy te baken is.

Voilá, pain d’epi

Ja, dat is dus pretty easy.

Lees lekker verder →

Tarte au citron, Mary Berry style

De afgelopen week was een culinair rijkgevulde. Hij begon op zondag met zelfgebakken koekjes van nichtje J, die bij mij logeerde. Rondjes, vlinders en zelfgeboetseerde objecten kwamen er uit de oven. We hebben er van gesmuld.

Een paar minder vormvaste exemplaren

De culinariteit verplaatste zich daarna naar de televisie. Op 1 oktober was immers het nieuwe (nog wat zwaar op Rudolph van Veen leunende) kanaal 24kitchen van start gegaan. Ik kan niet zeggen dat ik al heel veel heb gezien, maar het idee spreekt me aan. Sommige chefs zetten duidelijk hun eerste stappen en zijn nog wat onwennig in de keuken met camera. Ik ben heel benieuwd hoe ze het er over een jaar van af brengen. Het op haar boek ‘Smaakvrienden‘ gebaseerde programma van Angélique Schmeinck is interessant. Die vrouw weet waar ze het over heeft.

Lees lekker verder →