Vroeger was ik nogal eenkennig in restaurants. Als toetje bestelde ik altijd een Dame Blanche, zonder slagroom. Dat gaf een leuk inzichtje in de kundigheid van de ober en de werking van de keuken. Niet zelden kreeg ik mijn toetje gewoon met slagroom geserveerd, en toen ik eenmaal dapper genoeg was om het dan maar terug te sturen (‘Sorry: ik heb het duidelijk aangegeven.’) kreeg ik soms keurig een nieuw exemplaar, maar meestal hetzelfde met nog wat restanten van de slagroom aan de randjes.
Ambachtelijke saus
Ik kreeg ook allerlei varianten van chocoladesaus in mijn coupe: koud, warm, apart geserveerd, overduidelijk uit een flesje, maar gelukkig soms ook echt ambachtelijke saus. Dat waren de beste. In een licht melancholische bui besloot ik deze week dat ik een Dame Blanche wilde. Met zelfgemaakte chocoladesaus dus. Ik ben er nog niet helemaal over uit of dat een goed of een slecht plan was. Want ja, de saus is heerlijk, maar nu ik weet wat er allemaal in gaat, weet ik niet of ik ooit nog chocoladesaus over mijn ijsje giet zonder een schuldgevoel van heb ik jou daar en een lichte pijn op de borst. Voor speciale gelegenheden dus!
Chocolate Fudge Sauce
De warme chocoladesaus die een vanilleijsje omtovert in een Dame heet in het Engels Chocolate Fudge Sauce. Ik maak het met:
- slagroom
- suiker (ik gebruik een mix van donkere basterdsuiker en gewone suiker)
- cacao
- chocola (extra puur met een hoog % cacao)
- boter (ongezouten)
- zout
- een vleugje vanille (Nigella roept altijd dat je extract moet hebben en niet essence, maar in de Albert Heijn vind je alleen aroma – essence vermoed ik – en dat werkt prima)
Een mevrouw op YouTube beweerde dat het veel gezonder is om de saus zelf te maken, omdat er in de flesjes uit de winkel nóg meer troep zit. Minder ongezond is het beste wat ik ervan kan maken. Ik heb in mijn versie bijvoorbeeld een flinke hoeveelheid golden syrup (120 ml) weggelaten. Daar wordt de saus iets minder dik van, maar de smaak is nog prima en ik vond het wel zoet genoeg zo.
Ik deed de inhoud van een kleine verpakking slagroom (125 ml) in een pannetje. Het kuipje van de slagroom vulde ik voor ongeveer de helft met basterdsuiker en gewone suiker. Ik voegde er 2 flinke eetlepels cacao aan toe en deed dat mengsel, met 1/3 van een chocoladereep in blokjes bij de slagroom in het pannetje. Ik verwarmde het geheel al roerend en liet het op klein vuur een paar minuten pruttelen.
Je maakt de saus af door de rest van de ingrediënten van het vuur af door de saus te roeren: een klontje ongezouten boter, een snuf zout, nog 1/3 chocoladereep in blokjes en een klein scheutje vanille-aroma.
Dit is echt zo’n recept dat je zelf kunt tweaken: wil je wat meer chocola? Dan kan dat. Meer suiker: ook geen probleem (al is het echt wel zoet genoeg zo). Zoals gezegd hoort in het origineel ook nog golden syrup. Dat heeft wel effect op de stroperigheid van de saus. De mijne is iets (maar niet veel) dunner.
Ik weet eigenlijk geen betere manier om de chocoladesaus te serveren dan gewoon klassiek, over een bolletje vanilleijs van goede kwaliteit.