Ik heb me niet kunnen inhouden en heb vorige week een potentieel keukenlijk aangeschaft. Maar dan wel een in de categorie dat die ene keer dat je het nodig hebt, het wel erg handig is. Jawel: ik ben nu in het bezit van een gravy separator.
Je hebt Cultuur met een hoofdletter en cultuur zonder. In Londen zag ik van beide wat afgelopen weekend. Op zaterdag zag ik Kristin Scott Thomas als Electra in The Old Vic, het theater waar Kevin Spacey een flinke vinger in de pap heeft. En op zondag ging ik naar de bioscoop op Tottenham Court Road. Daar zag ik Hugh Grant in The Rewrite, een film met een toepasselijk thema gezien mijn schrijfweek in Sheepwash.
Ik schreef gisteren al over enkele highlights van mijn meest recente tripje naar Londen. Er werd natuurlijk ook geslapen, geshopt, gedronken en gegeten. Een overzichtje van de adresjes.
We sliepen in het Caring Hotel in Craven Hill Gardens (geboekt via Expedia). Vlakbij Hyde Park in een rustig straatje. Geen lift en een kamer op de derde verdieping, dus genoeg beweging;-) De kamer was ruim (3 bedden ipv de besproken 2), het badkamertje klein maar schoon (wel zelf shampoo etc. meenemen). De matrassen hadden hun beste tijd gehad, maar dat was eigenlijk het enige minpunt. Het ontbijtbuffet was redelijk uitgebreid en het personeel was vriendelijk. Een prima uitvalsbasis! (kleine update 2012: een oud-collega die er het jaar na mij was, had een iets mindere ervaring. Check de recente Expedia-recensies dus voor de zekerheid) Tube stations in de buurt zijn Queensway, Lancaster Gate en Bayswater. Wij startten meestal met de Central Line vanaf Queensway (als we niet gingen wandelen door of langs het park tenminste).
Ja, Liesje kookt al wel vaker, maar binnenkort start ik met een heuse kookcursus. In 8 lessen laat ik me kooktechnieken voor culi’s bijbrengen. Ik heb er nu al zin in. Via Twitter kwam ik in contact met de initiatiefneemster en juf: Edith (@eediete).
Op haar weblog deed ze een oproep om te schrijven over wat we (ook de mensen die niet op cursus gaan;-)) zoal meenemen van vakantie op culinair gebied. Dit om een nuttig/leuk/intrigerend overzicht te maken van cross-border-culischap. Daar geef ik graag gehoor aan, want het bezoeken van supermarkten in den vreemde is een liefhebberij, al is mijn bijdrage nu meer een overzicht van culinaire herinneringen.
Nou was mijn laatste tripje een reisje naar Praag, waar ik niet voldoende geïnspireerd was door de lokale keuken om er ook daadwerkelijk iets van mee terug te nemen. Eerder dit jaar was ik echter in de Verenigde Staten en daar was ik meer in mijn nopjes. Ik schreef al over de wijnaccessoires waar ik al regelmatig gebruik van maak. Maar ik had in mijn koffer ook nog ruimte voor mac & cheese. Kant en klaar en gedroogd, dus bepaald niet culi, maar het past wel bij het Amerikaans gedachtegoed. En vers meenemen was een beetje lastig;-)
Wel organic, dus een beetje verantwoord. Zowel in New York als in San Francisco was biologisch eten trouwens makkelijk te krijgen. Een recensie van het eten kan ik nog niet geven: het pakje staat nog altijd in de kast. En ik kan me vergissen, maar volgens mij is het al anderhalf jaar over de datum (als ik terug had gekund naar de winkel had er vast een leuke schadevergoeding ingezeten!), dus ik durf niet te beloven dat die recensie nog een keer komt.
En dan nu een lijstje van eerdere tripjes!
Toen ik vorige week aankwam in Praag, werd ik door een shuttle service opgehaald en naar mijn hotel gebracht. Shuttle service is eigenlijk maar een duur woord voor deeltaxi, maar dat even terzijde.
Ik deelde mijn shuttle-busje met twee dames die net uit Londen waren aangekomen, waar één van hen woonde. Ze waren beiden Chileens en kenden elkaar al vanaf hun vijfde jaar. Ze waren elkaar uit het oog verloren, maar na dertig jaar hadden ze sinds kort weer contact en dat vierden ze met een tripje naar Praag. We babbelden wat over Chili (zij waren nog nooit in het Patagoonse deel geweest, waar ik dan wel weer even had rondgewandeld) en ik vertelde dat ik de lokale wijndruif zo lekker vond. Ik kon alleen niet op de naam komen. Misschien was dat ook wel omdat we onder een betoverend mooie volle maan richting Praag-centrum reden. Het was iets met een M of met een C. Nee geen Mendosa: ik bedoelde de druif. En ook de Cabernet was het niet, want het was een lokale variant (uit Argentinie/Chili dan; in Patagonie groeit niet zo veel). Het duurde tot terugkomst in Nederland voor ik er weer op kon komen: Malbec! Lekker voor op een gure winteravond.
Gisteren ben ik weer teruggekomen na een weekje in Praag. Ik had mijn paraplu meegenomen omdat het slecht weer beloofde te worden, maar die had ik uiteindelijk alleen bij terugkomst in Nederland nodig.
Een paar adresjes wil ik jullie niet onthouden. Als je net zo’n fan bent van Tsjechisch eten als ik (een keertje vind ik het lekker, maar dan is het wel weer mooi geweest), dan is het altijd fijn om wat alternatieven te hebben.