Ik ging zondag naar mijn Friese oma (ok, ze woont al heel veel langer dan ik leef in Brabant, maar toch). We keken samen naar het schaatsen: de Olympische 3000 meter bij de dames. Daarmee eerde ik niet alleen mijn Friese, maar ook mijn Goirlese roots. Het goud van Wüst werd gevierd met een tweede stukje appeltaart. Die had ik deze keer niet zelf gebakken, maar gekocht bij de Appie.
Bij mijn oma staan de orchideeën en andere bloemen altijd in bloei. Ik vind het best jammer dat ik haar groene vingers niet heb geërfd. Ik moet het doen met Ikeakruiden.
Nu maar hopen dat het, gebruiksaanwijzing in de hand, lukt om over een paar weken te oogsten.
Update 1 maart 2014: Ik had de zaadjes niet direct geplant. Dit is de situatie na een dag of 9: