Recept: Pain d’epi van Lorraine Pascale

Lorraine Pascale is een relatief nieuw gezicht in het Britse culi-op-tv-circus. Op maandag avond is ‘Baking Made Easy‘ te zien op BBC2.

Lorraine is bezig aan een tweede (derde? of vierde misschien?) carrière. Ze was vroeger namelijk model. En eigenlijk ziet ze er nog steeds uit alsof ze dat is. Reden om een beetje wantrouwig naar haar kookkunsten te kijken. Maar wat blijkt: het programma is echt leuk om naar te kijken. Er zit wat meer pit in dan bij Nigel Slater (van Nigel Slater’s Simple Cooking) en de passie voor koken lijkt oprecht (dat vond ik bij Sophie Dahl wat tegenvallen). Vorige week maakte Lorraine een brood dat er lekker en mooi uitzag. Gisteren miste ik the Great British Bake off  best een beetje en dus testte ik of haar pain d’epi inderdaad zo easy te baken is.

Voilá, pain d’epi

Ja, dat is dus pretty easy.

Lees lekker verder

Tarte au citron, Mary Berry style

De afgelopen week was een culinair rijkgevulde. Hij begon op zondag met zelfgebakken koekjes van nichtje J, die bij mij logeerde. Rondjes, vlinders en zelfgeboetseerde objecten kwamen er uit de oven. We hebben er van gesmuld.

Een paar minder vormvaste exemplaren

De culinariteit verplaatste zich daarna naar de televisie. Op 1 oktober was immers het nieuwe (nog wat zwaar op Rudolph van Veen leunende) kanaal 24kitchen van start gegaan. Ik kan niet zeggen dat ik al heel veel heb gezien, maar het idee spreekt me aan. Sommige chefs zetten duidelijk hun eerste stappen en zijn nog wat onwennig in de keuken met camera. Ik ben heel benieuwd hoe ze het er over een jaar van af brengen. Het op haar boek ‘Smaakvrienden‘ gebaseerde programma van Angélique Schmeinck is interessant. Die vrouw weet waar ze het over heeft.

Lees lekker verder

Sushi op z’n Duits

Keukengadgets zijn best een beetje mijn ding. Niet voor niets heet mijn kookblog Kookgear*. Afgelopen weekend was ik bij Betsies kookwinkel in Utrecht en er brandden nog wat verjaardagscadeaubonnen in mijn tas. Ik snuffelde wat rond en spotte ineens een apparaatje dat ófwel een uitkomst is, ófwel een keukenlijk. En ja, dan is uitproberen het enige devies.

Het betreft de PerfectRoll van Leifheit. Duitse degelijkheid dus, wat de keus om 18 euro (tju, ik zie nu dat ie online veel goedkoper is…) uit te geven iets makkelijker maakte. Leifheit zelf demonstreert het in beeld en (niet ter zake doende) geluid:

Lees lekker verder

Sticky Toffee Pudding: geen excuus

Voor sommige gerechten bestaat geen excuus. Er zijn hooguit verzachtende omstandigheden…

Het gerecht waarvoor ik gisteren geen excuus had, maar dat ik wel maakte, at ik laatst in Londen in de pub The Builder’s Arms: Sticky Toffee Pudding.

Er zitten dadels in. Die zorgen vast voor een paar vitaminen. Maar ik geloof ook dat die teniet worden gedaan door de overige ingrediënten. Genoeg suiker, vet en calorieen voor de rest van de maand.

Maar goed: er waren dus verzachtende omstandigheden. Meerdere zelfs. Een regenachtige zaterdag in juli, die met gemak door had kunnen gaan voor een herfstdag in november. En ruim 200 dakpannen, die vanochtend aan de voordeur werden opgehaald, maar die vrijdag nog vrolijk op het platdak 3 verdiepingen hoger lagen. Zo’n dakpan weegt 2 kilo. Ik heb dus 400 kilo over 3 trappen vervoerd. Ik kon er steeds 3 of 4 tegelijk dragen. Maak zelf het rekensommetje maar hoe vaak ik die trappen op en neer ben gelopen. Verder is mijn behoefte aan suiker normaal gesproken niet zo hoog (geloof het of niet, maar ik ben geen zoetekauw), maar wel hormoongevoelig en ik beleefde gisteren een piek.

Met een beetje hoofdrekenen kwam ik er op uit dat ik gisteren en vandaag wel weg zou kunnen komen met een onverantwoord toetje, zolang ik de rest van de dag maar een beetje oplette. Zo gezegd zo gedaan.
Lees lekker verder

Londen: de adresjes

Ik schreef gisteren al over enkele highlights van mijn meest recente tripje naar Londen. Er werd natuurlijk ook geslapen, geshopt, gedronken en gegeten. Een overzichtje van de adresjes.

We sliepen in het Caring Hotel in Craven Hill Gardens (geboekt via Expedia). Vlakbij Hyde Park in een rustig straatje. Geen lift en een kamer op de derde verdieping, dus genoeg beweging;-) De kamer was ruim (3 bedden ipv de besproken 2), het badkamertje klein maar schoon (wel zelf shampoo etc. meenemen). De matrassen hadden hun beste tijd gehad, maar dat was eigenlijk het enige minpunt.  Het ontbijtbuffet was redelijk uitgebreid en het personeel was vriendelijk. Een prima uitvalsbasis! (kleine update 2012: een oud-collega die er het jaar na mij was, had een iets mindere ervaring. Check de recente Expedia-recensies dus voor de zekerheid) Tube stations in de buurt zijn Queensway, Lancaster Gate en Bayswater. Wij startten meestal met de Central Line vanaf Queensway (als we niet gingen wandelen door of langs het park tenminste).

Lees lekker verder

Maistortillas: getting there

Kookjuf Edith inspireerde me om het toch nog eens te proberen met die maistortillas. Ik maakte opnieuw deeg met maismeel en liet het even rusten.

In plaats van gewoon bakpapier gebruikte ik teflon bakfolie, wat prima beviel. Invetten was niet nodig en het folie liet zonder moeite los. Helemaal perfect zijn ze nog niet, maar er is weer een stap gemaakt!

ik plette het deeg gewoon met mijn handen.

met folie en deksel en al in de pan

Bijna klaar.