To be or not to be a Cumberbitch in Londen

Hamlet in The Barbican Theatre is een populaire voorstelling, zo populair zelfs dat het de snelst uitverkochte theatervoorstelling in Groot-Brittannië ooit is. Shakespeare is een grote natuurlijk. Het feit dat Benedict Cumberbatch the titelrol vervult, heeft er misschien ook iets mee te maken. Op 14 augustus was ik bij een van de preview-voorstellingen. Niet omdat ik een vooruitziende blik heb en dagen digitaal in de rij had gelegen, maar omdat ik op de bonnefooi vroeg of er misschien nog kaartjes over waren. Ik moest er wel nog even voor in de rij staan, maar er bleek een keurig systeem voor de ‘return tickets’ in werking.

kaartje voor Hamlet met Benedict Cumberbatch

Bingo!


Borough Market en The Barbican

Op 14 augustus was ik in de ochtend vertrokken vanaf Utrecht Centraal. Via Rotterdam, Brussel en de Eurostar (door de niet langer zo gezellige kanaaltunnel) reisde ik naar Londen St. Pancras. Ik checkte in in mijn hotel en vertrok niet veel later richting Borough Market. Het was gaan regenen. Een goede bestemming dus, want overdekt.

Borough Market

Borough Market

Borough Market is is dé food market van Londen. Het is een bonte verzameling stalletjes waar je verse producten en lekkere hapjes uit alle windstreken kunt kopen. Ik baalde dat ik geen koelkast in mijn kamer had en beperkte me tot een vegetarische pad thai die ik terplekke opat.

Het regende nog steeds en ik wist dat ik niet ver van het Barbican was. Over de London Bridge liep ik daarom naar de noordoever van de Thames en nog wat verder de stad in.

Tower Bridge gezien vanaf London Bridge

Tower Bridge on a rainy day

Ik vond het Barbican en bleek net een half uurtje voor opening van de retourenkassa binnen te zijn gewandeld. De rij was nog niet lang en daarmee was de kans ineens groot dat ik binnen zou komen. De vraag was alleen of ik een betaalbaar kaartje zou kunnen bemachtigen of dat ik zou moeten bedenken of ik meer dan 100 pond over had voor een avondje wraaktragedie. Ik had geluk en kon een kaartje met enigszins acceptabele prijs krijgen (we rekenen voor het gemak maar niet om naar euro’s).

Er was veel gedoe geweest om de voorstelling: de pers had – tegen de ongeschreven regels in – al geschreven over de allereerste preview en was het niet eens met de opbouw. En Cumberbatch had er een punt van gemaakt dat het hinderlijk was dat er vanuit de zaal werd gefilmd. De uitvoering die ik zag verliep (na heel veel waarschuwingen) zonder opnames vanuit de zaal en volgens de opbouw zoals Shakespeare hem had bedoeld: To be or not to be zat keurig in de derde akte. Het gedoe deerde mij niets: ik vond het een indrukwekkende voorstelling met een prachtig decor, een actrice die me deed denken aan prinses Mabel en Benedict Cumberbatch die soepeltjes op en van tafels sprong en mij toch in elk geval tijdelijk in een Cumberbitch veranderde.

Broadway Market, Regent’s Canal en The Dove

Na de regenachtige start op vrijdag, was het op zaterdag ineens volop zomer in de stad. Ik nam de metro naar Bethnal Green en liep in een kwartiertje naar Broadway Market. Kleiner en niet zo vol met toeristen als Borough Market en – zeker in het zonnetje – een heel leuke markt om rond te neuzen. Niet uitsluitend foodkraampjes, maar wel veel. Ik at mijn ontbijt bij het Market Cafe en besloot daarna een stukje langs het Regent’s Canal te wandelen. Dat kanaal is misschien bekender van het stuk dat langs Camden loopt, maar vanuit Oost-Londen loopt het helemaal naar Angel in het centrum. Ik liep het hele stuk, omdat het weer zo lekker was, omdat er een gezellige drukte van joggers, fietsers en wandelaars was en omdat het gewoon een prachtig stukje Londen is. Vooral ter hoogte van Shoreditch is het erg leuk.

Regent's Canal

Regent’s Canal

’s Middags ging ik (met de bus, lijn 10) naar het westen van de stad: Hammersmith Bridge stond op het program en mij was aangeraden om van daar een stukje langs de Theems te lopen richting Chiswick. Niet heel ver van de brug is The Dove, een populaire pub. Het was er druk en aan het water zitten lukte niet, maar ik kon er terecht voor mijn lunch en een half pint cider.

Ik had kennelijk nog niet genoeg gewandeld en besloot om weer langs het water terug richting centrum te lopen. Ik liep onder andere langs het River Cafe (waar Jamie Oliver werd ontdekt). En toen ik zingende mannen en veel gestamp hoorde, wist ik dat ik bij Craven Cottage, het stadion van Fulham, was aanbeland. Het is een klein, ouderwets stadion, met smalle toegangspoortjes.

Stadion Fulham

Fulham – Craven Cottage

Niet veel verder besloot ik dat ik wel genoeg kilometers had gemaakt. Ik moest nog even zoeken naar een metrostation, maar zoefde uiteindelijk vanaf Parsons Green terug naar King’s Cross.

Kew Gardens

Oystercard-technisch had ik mijn bezoekje aan Kew Gardens beter kunnen combineren met Hammersmith, maar op zondag starte ik met een korte stop bij Covent Garden, voor ik weer naar het westen tufte, nog voorbij Hammersmith deze keer. Het was nog steeds heerlijk zonnig en ik wilde naar de botanische tuinen, waar een spice festival was. Het park was prachtig (en enórm) en ik wandelde langs alle highlights. Maar het feit dat er elke 2 minuten een vliegtuig overkwam, maakte het geheel toch iets minder mindful dan het had kunnen zijn. Kew Gardens ligt pal onder de aanvliegroute op Heathrow en je zag de landingsgestellen soms al uitklappen.

Neal's Yard

Neal’s Yard

pepers at the spice festival Kew Gardens

Pepers

Kew Gardens

Kew Gardens

Mijn laatste stops waren weinig verheffend: na de rust van het park, begaf ik me in de drukte van King’s Road en de chaos van Soho en Oxford Street. Ik kocht het boek van Lena Dunham, een taartje bij Maison Bertaux, en de duurste souvenirs zaten in het kleinste tasje van de cosmetica-afdeling van Selfridge’s.

Maison Bertaux

Maison Bertaux

Op maandag vertrok ik voor het tweede deel van mijn vakantie. Mijn hotel (perfect geïsoleerd en van alle gemakken, behalve een koelkast, voorzien) lag pal tegenover The British Library. Dus voor ik mezelf en mijn koffers naar London Paddington sleepte, dook ik daar nog even naar binnen om wat pronkstukken te bekijken. Met de beelden van de songteksten van The Beatles, het notitieboekje van Leonardo da Vinci en de manuscripten van Jane Austen op mijn netvlies vertrok ik naar de schrijfcursus van Arvon in Shropshire.

British Library

British Library

Laat wat van je horen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Antispamcontrole Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.