Niet drie tenen, maar drie bollen knoflook. Het ingrediëntenlijstje schrikt een beetje af, maar Yotam weet waar hij het over heeft en ik vertrouw hem. Over het eindresultaat hoorde ik al lovende verhalen, dus dapper haalde ik alle ingrediënten en liep ik ook nog even langs Betsies Kookwinkel voor een quichevorm met losse bodem. Eentje van 28 cm doorsnee had ik namelijk nog niet. Eenmaal thuis maakte ik deze gekaramelliseerde knoflooktaart van Ottolenghi, een recept uit Plenty.
Afwijkend deeg
Ik begon met mijn enige improvisatie in dit gerecht: ik koos voor deeg voor hartige taart en niet voor roomboterbladerdeeg. Gewoon omdat me dat lekkerder leek.
De harde geitenkaas had ik in blokjes verdeeld over de bodem en die blokjes waren nog intact. Dat deed aan de smaak niets af (die was echt héérlijk!), maar de volgende keer zoek ik nog even naar een kaas die wat ‘smeltgrager’ is. Overigens: ik gebruikte een geitenbrie als zachte kaas en Hollandse extra belegen geitenkaas als harde kaas. En die kazen haalde ik bij Kazerij Stalenhoef in de Twijnstraat.
Zoals je ziet, liet ik het extra deeg gewoon over de randjes hangen. Ik was bang dat het deeg zou krimpen als ik die randjes al voor het bakken weg zou snijden. Op deze manier voorkom je lekkage doordat de vulling over de rand kan lopen. Maar voor een etentje met gasten zou ik de gok wel wagen. Let dan gewoon op dat je de vorm niet te vol doet.
Wel de smaak, niet de geur
Zoals je in bovenstaande ziet heeft de knoflook nogal wat bereidingswijzen ondergaan: blancheren, koken en bakken. Maak je daarom over de geur geen zorgen. Ook de smaak van knoflook die zo lang heeft gegaard is heel anders dan die van rauwe knoflook. Ik kan de mensen die me voorgingen alleen maar gelijk geven. Dit is echt een heel lekkere taart.
De knoflooktaart van Ottolenghi. Killer. En heel goed te maken. pic.twitter.com/vtP6Qt8Ytu
— Leo Blokhuis (@LeoBlokhuis) 8 februari 2015